کد مطلب:38083 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:36

گنجینه پرسمان » اهل بيت

نحوه عزاداري و فلسفه عاشورا و پهلواني ابا عبداللَّه(ع) را بيان كنيد.

فلسفه عاشورا و عزاداري در ايام مختلف سال به ويژه در دهه اول محرم و روز عاشورا، زنده نگه داشتن هدف حسيني و فرهنگ عاشورا است. رمز جاودانگي قيام عاشورا و نهضت حسيني، عزاداريها واحياي شعائر انقلاب خونين كربلا ميباشد.

سنت عزاداري با برخورداري از عشق و محبتي كه از امام حسين(ع) در دلها بوده و هست، تبديل به يك برنامه گسترده و مردمي و مقدس شده است و هرگز خاموشي ندارد، و به بركت آن اقشار بسياري با امام حسين(ع) و دين و فرهنگ عاشورا آشنا ميوند. بدين وسيله نوعي اعلام وابستگي به گروه اهل حق و اعلان جنگ با گروه باطل ميكنند.

اقامه عزا براي امام حسين(ع) مورد تأكيد و سفارش اولياي دين و امامان معصوم(ع) بوده است. امام باقر(ع) فرمود: هر مؤمني كه چشمش براي كشته شدن حسين بن علي(ع) اشك بريزد تا بر گونهاش روان گردد، خداوند او را در بهشت جاي دهد.(1)

شيوه عزاداري شامل مرثيه سرايي، نوحه خواني، گريستن و گرياندن، تشكيل هيئتها و دستههاي سوگواري، سينهزني و زنجير زني، برقراري مجلس وعظ و روضه خواني و تعزيه خواني ميشود.(2)

در شجاعت و مردانگي امام حسين(ع) همين بس كه يكي از روات گويد: كسي كه دشمن بسيار بر او بتازد و فرزندان و اهل بيت و يارانش كشته شده باشند، اما قويتر و دل دارتر شود، چون حسين(ع) نديدم. وقتي مردان بر وي ميتاختند، او با شمشير حمله ميكرد و آنان را مانند گله بز پراكنده ميساخت. هنگامي امام حمله ميكرد و آنان سي هزار نفر بودند، مانند ملخ پراكنده ميشدند. حضرت پيوسته جنگ كرد تا 1950 نفر كشته، غير از مجروحان، تا اين كه عمر سعد حمله عمومي صادر كرد و گفت از هر طرف بر او بتازيد.(3)

پي نوشتها:

1 - شيخ عباس قمي، نفس المهموم(ترجمه شعراني)، ص 42.

2 - جواد محدثي، فرهنگ عاشورا، ص 314.

3 - شيخ عباس قمي، نفس المهموم(ترجمه شعراني)، ص 375 و 378.